GÖRÜRÜM

Ben, bazı düşlerimde öldüğümü görürüm.
Son nefeste, yeniden doğduğumu görürüm.

Dostlar gelir başıma, ağlar boşu boşuna.
Bir damla gözyaşına sığdığımı görürüm.

Ne kolaylık, ne zorluk, ne bolluk var, ne darlık,
Artık, tensiz bir varlık olduğumu görürüm.

Yanarım söne söne, giderim döne döne.
Bilmediğim bir yöne ağdığımı görürüm.

Huy çıkar mı özünden? Geri dönmem sözümden.
Su olup, gökyüzünden yağdığımı görürüm.

Sarılsam umutlara, karışsam bulutlara,
Kupkuru topraklara düştüğümü görürüm.

Ne şekil var, ne beden, acep böyle neyim ben?
Duvarların içinden geçtiğimi görürüm.

Ruh terk eder vatanı, ceset olur yatanı.
Zamanı ve mekânı aştığımı görürüm.

Can ayrılır eşinden, uyanamam düşümden.
Bir meleğin peşinden koştuğumu görürüm.

Meğer her şey yalanmış, sevgi gerçek olanmış.
Duygularım kabarmış, coştuğumu görürüm.

Ruh sıkı, beden nazlı, uzay olur olmazlı.
Işıktan bin kat hızlı uçtuğumu görürüm.

Nurlu akan bir dere, acep burası nere?
Erişilmez bir yere geldiğimi görürüm.

Gel der rahmetli annem, istesem de gidemem.
Hem cennet hem cehennem olduğunu görürüm.

Zeki der ki: Nereye? Nice sırlar görmeye.
Bir çığlıkla, geriye döndüğümü görürüm.

Zeki Çağlar

15 Nisan 1998